Przespać listopad i obudzić się w grudniu.

Listopad chętnie bym przespała. Chociaż w tym roku był wyjątkowo dla nas łaskawy, to i tak już nie mogłam się doczekać jego końca. Listopad kojarzy mi się ze smutkiem i pożegnaniem z aurą jesienną… 

W listopadzie dopadł mnie smutek. Smutek taki ogólny związany z małą ilością słońca i witaminy D ale też i smutek prywatny. Niedługo z R. zaczniemy nowy rozdział w życiu. Nie wiem jaki będzie? Może dobry, może zły… W listopadzie miałam złe przeczucia, w grudniu musi to się zmienić. Musi się udać… nie ma innego wyjścia.

Dość!

Jest grudzień i czas oczekiwania na przyjście Pana. Na święta najpiękniejsze w roku. To będą też pierwsze święta bez taty....

Pomału organizuję czas na prace porządkowo – dekoracyjne oraz kulinarne. Już upiekliśmy z dziećmi pierniczki, no i powstały dekupażowe butelki.

Złe myśli precz!

Kilka zdjęć, ku pamięci:)